U kresu drogi (1939)

Prof. Turwid prowadzi badania nad szczepionką zwalczającą zapalenie mózgu. Środowisko lekarskie podchodzi do tego sceptycznie. Podejrzewając swoją żonę o romans z młodszym kolegą, hr. Łańskim, pozoruje własną śmierć. Jedyną osobą, która poznała jego sekret, jest jego sługa Feliks. Przez kolejnych kilka lat przekazuje on informacje o sytuacji żony i córki. Profesor wie, że podejrzenia były całkowicie niesłuszne, a żona poświęciła się wyłącznie wychowaniu dziecka. Po wielu latach powraca do Warszawy, gdzie rozpoczyna pracę w w klinice i razem z Jerzym, przyszłym narzeczonym córki, kończy prace nad surowicą. Pojawia się szansa na powrót na łono rodziny, lecz może być już na to za późno.