C'est pas parce qu'on a rien à dire qu'il faut fermer sa gueule... (1975)

W Paryżu Max (Michel Serrault) i Riton (Jean Lefebvre) dwóch drobnych złodziei dokonują kradzieży i nieczęsto z sukcesem. Zatrudnia ich Stéphane (Bernard Blier), znany jako „Phanou”, który rywalizuje w pomysłowości w zorganizowaniu śmiałego napadu: przebicie się przez ścianę toalet publicznych w podziemiach dworca Gare de l'Est i otwarcie skrytki wypełnionej zwitkami banknotów z funduszu emerytalnego SNCF. Phano, Max i Riton podczas swoich licznych podróży będą musieli działać tak, aby nie wzbudzić podejrzeń „sikającej pani” (Tsilla Chelton). A na to jest tylko jedno rozwiązanie: przebieraj się i zmieniaj charakter za każdym razem.