Na końcu świata (2010)

Działania wojenne co prawda ustały, ale życie codzienne to ciągła walka o przetrwanie w tym powojennym obozie pracy, gdzie jeśli chcesz przeżyć, musisz przysiąc wierność maszynie - zardzewiałemu, monstrualnemu parowozowi, mknącemu przez syberyjskie pustkowia. Pewnego dnia przybywa Ignat - wielbiący parowozy maszynista, z kolekcją wojennych medali i migrenami wywołującymi makabryczne halucynacje. Ignat żyje na granicy ryzyka, osiągając zawrotne prędkości na żelaznych maszynach. Kiedy dowiaduje się o tym, że za rzeką ukryty jest parowóz jeszcze z przedwojennych czasów, nic go nie powstrzymuje. Odnajduje nie tylko porośniętą mchem maszynę jeszcze z czasów przedwojennych, ale także mieszkającą w nim młodą dziewczynę, Niemkę Elzę, córkę aresztowanego w czasie wojny niemieckiego inżyniera. Ignat zabiera do wioski i parowóz, i dziewczynę, nie wiedząc, że stoczy niebawem walkę o nią i o swoje życie.