Czarownice (1967)

Producent Dino de Laurentis, mąż Silvany Mangano, zamówił u kilku reżyserów szkice scenariuszy, w których aktorka znalazłaby pole do popisu. Tak powstał film, złożony z pięciu części, zestawionych dość przypadkowo, które łączy osoba głównej wykonawczyni. Określenie "czarownice" w tytule użyte jest w sposób daleki od dosłownego i ma wyrażać ten czynnik kobiecości, który dla mężczyzn pozostaje nieodgadnięty i pełen niespodzianek. Nowela 1: "Czarownica spalona słońcem" ("La stregha bruciata viva") - Luchino Visconti; Nowela 2: "Postawa obywatelska" ("Senso civico") - Mauro Bolognini; Nowela 3: "Ziemia widziana z Księżyca" ("La terra vista dalla luna") - Pier Paolo Pasolini; Nowela 4: "Sycylijka" ("La Siciliana") - Franco Rossi; Nowela 5: "Wieczór jakich wiele" ("Una sera come le altre") - Vittorio de Sica.