Endless (2024)

Kolektyw próbuje opowiadać o swoim doświadczeniu w sposób wymykający się definicjom, we własnym idiomie przedefiniowywać kwestie związane z tożsamością i cielesnością. W Endless działania te przybierają formę hipnotycznego filmu przypominającego narkotyczną wizję. W jego centrum znajduje się poszukujące siebie X, w które wciela się Szymon Czacki. Wchodząc w dyskusje ze swoim ciałem i wspomnieniami, nawiązuje też nowe relacje emocjonalne i erotyczne: z transpłciowym Frankiem (Edmund Krempiński), ale też tajemniczym M (Josef Ostendorf) – kolekcjonerem piękna. Czy jednak życie zdoła dogonić sztukę? Bohaterowie testują, na ile można wyjść poza siebie i otworzyć się na innych – także w kolektywnym przeżywaniu seksualności. Podążają w stronę queerowej utopii, w której ich tożsamości mogłyby ostatecznie rozmyć się w sobie nawzajem.