Nawet karły były kiedyś małe (1970)

Film obrazujący w formie przejmującej groteski relacje człowieka z otaczającą go rzeczywistością przedmiotów. Herzog wykorzystuje egzotyczny świat karłów - skazanych za grzech "inności" - dla zobrazowania sposobu, w jaki relacje międzyludzkie, oparte na głęboko osobistych kontaktach, zostają zdominowane przez obiekty materialne i chęć posiadania. Spontaniczne powstanie karłów, zbuntowanych przeciwko wszelkim instytucjom i ich produktom, to przykład anarchistycznej negacji wartości mieszczańskich, stojących na straży społecznego ładu. W finale widzimy bluźnierczą procesję karłów niosących krzyż z rozpiętą nad nim małpą. Bunt i rewolta nie wykroczyły poza wymiar obrzędu i zaklętego kręgu niemożności.