Do widzenia, do jutra... (1960)

Jacek, romantyk i artysta, jest reżyserem studenckiego teatrzyku w Gdańsku. Jego życiowa dewiza to "marzenie, które stanowi motor działania". Obiektem jego marzeń staje się Margueritte, córka zagranicznego konsula. Chłopak zaprasza ją na tenis. Od tej pory zaczynają się regularnie spotykać. Jacek z każdym dniem jest coraz bardziej zakochany. Wreszcie dochodzi do tego, że zaniedbuje obowiązki, spędzając całe dnie z wybranką serca. Dla niej jednak ta znajomość jest tylko rozrywką. Dziewczyna nie potrafi bowiem odwzajemnić uczucia.