Comizi d'amore (1965)

Pier Paolo Pasolini wil Italianen interviewen over seks, blijkbaar het minst favoriete onderwerp om in het openbaar over te praten: hij vraagt ​​kinderen of ze weten waar baby's vandaan komen; vraagt ​​oude en jonge vrouwen of zij gendergelijkheid steunen; vraagt ​​aan beide geslachten of de maagdelijkheid van een vrouw er nog steeds toe doet, wat zij van homoseksualiteit vinden, of echtscheiding legaal zou moeten zijn, of of zij de recente afschaffing van bordelen steunen. Hij interviewt arbeiders, intellectuelen, universiteitsstudenten, boeren op het platteland, de bourgeoisie en alle andere soorten mensen, en schetst een levendig portret van een snel industrialiserend Italië, balancerend tussen moderniteit en traditie – waar Pasolini beide even wantrouwig tegenover staat. .