Άννα Φόνσου

Η Άννα Φόνσου (Καισαριανή, 6 Ιουλίου 1939) είναι Ελληνίδα ηθοποιός με μεγάλη κοινωνική δράση. Μεγάλωσε στην Τήνο, από όπου είναι και η καταγωγή της. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Σπούδασε χορό με τη Ραλλού Μάνου και τραγούδι με την Πόπη Πετριόλη. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1956 με το θίασο της Κατερίνας και στον κινηματογράφο το 1957 στην ταινία Το παιδί του δρόμου. Το 1965, ίδρυσε το Προσκήνιο μαζί με τους Αλέξη Σολομό και Αιμίλιο Χουρμούζιο. Στον κινηματογράφο έπαιξε σε δεκάδες ταινίες, σχεδόν αποκλειστικά πρωταγωνιστικούς ρόλους, τόσο σε δραματικές όσο και σε κωμωδίες μαζί με διάσημους κωμικούς όπως ο Θανάσης Βέγγος με τον οποίο συμπρωταγωνίστησε σε αρκετές ταινίες. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 έκανε και μια σειρά ερωτικών ταινιών, κυρίως με σκηνοθέτη τον Όμηρο Ευστρατιάδη, που σήμερα θεωρούνται καλτ. Στην τηλεόραση πήρε μέρος σε διάφορες σειρές (Οι δυο ορφανές, Ρακοσυλλέκτες κ.ά.) και σε θεατρικά στο Θέατρο της Δευτέρας. Πρωταγωνίστησε στη Λυρική Σκηνή στους Απάχηδες των Αθηνών, ενώ από το 2001 ανήκει στο δυναμικό του ΚΘΒΕ. Στις βουλευτικές εκλογές του 1996 και του 2000 ήταν υποψήφια με το ΚΚΕ και στις βουλευτικές εκλογές του 2009 και του 2012 ήταν υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ στην Α' Αθήνας. Το 1997 ίδρυσε με δικό της κεφάλαιο το κοινωφελές ίδρυμα «Το σπίτι του Ηθοποιού» για τη φιλοξενία άπορων ηθοποιών, του οποίου αποτελεί ισόβια πρόεδρο. Κατά καιρούς ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις τα έσοδα των οποίων διατίθενται επίσης στο «Σπίτι του Ηθοποιού». Το 2016 βραβεύτηκε με το βραβείο Νικολάου Καρόλου της Ακαδημίας Αθηνών για την κοινωνική της δράση σχετικά με το «Σπίτι του Ηθοποιού».