7 Φορές Γυναίκα (1967)

Ο Βιτόριο Ντε Σίκα, κινείται μακριά από το πνεύμα του νεορεαλισμού του οποίου υπήρξε βασικός εκπρόσωπος και δημιουργεί μία πρωτοκλασάτη ανάλαφρη κομεντί, παρουσιάζοντας επτά διαφορετικούς γυναικείους χαρακτήρες, σε επτά αυτοτελείς ιστορίες με θέμα τη μοιχεία. Με γνήσιο κωμικό ταλέντο, φινέτσα αλλά και μια εσωτερική μελαγχολία, η πρωταγωνίστρια ενσαρκώνει με φυσικότητα διαφορετικές πλευρές της αιώνιας γυναίκας, με άξονα τη δράση και την αντίδρασή της στην απιστία. Κριτική των σχέσεων των δύο φύλων, της σεξουαλικότητας, της γυναικείας συμπεριφοράς και της κοινωνικής υποκρισίας, ένα μείγμα από πολιτική και κοινωνική σάτιρα.